پلیمر چیست؟

پلیمر (به انگلیسی: Polymer) دسته بزرگی از مواد هستند. پلیمر ها از اتصال تعداد زیادی مولکول کوچک تکراری

(مونومر) تشکیل میشوند. روش اتصال مولکول ها به یکدیگر را پلیمره شدن یا پلیمریزاسیون می نامند.تعداد این

مولکول های کوچک در زنجیره دراز پلیمری را درجه پلیمریزاسیون می نامند. نامگذاری بسیاری از پلیمرها با افزودن

پسوند پلی به اول نام مونومر تشکیل دهنده آنها انجام گرفته است به عنوان مثال پلی اتیلن از مونومر اتیلن و پلی

پروپیلن از مونومر پروپیلن ساخته شده است.

از مزایای اصلی پلیمرها می توان به قیمت نسبی پائین، سادگی تهیه و تولید، چگالی پائین، خواص فیزیکی

مکانیکی و شیمیایی  و قابل تبدیل اشاره کرد. پلیمرها، ابرمولکول هایی با وزن مولکولی بسیاربالا هستند.

 پلیمر های آلی و غیر الی

پلیمرها ممکن است آلی ،غیرآلی یا آلی ـ فلزی باشند. پلیمرهای آلی که به صورت طبیعی یافت می شود

 عبارت اند از: پلی ساکاریدها (پلی کربوهیدرات ها )مانند: نشاسته و سلولز،نوکلئیک اسیدها و پروتئین ها

 پلیمرهای غیرآلی،مصنوعی عبارت اند از: نیترید بور (Boron nitride )، بتون ،بسیاری از ابر رسانه های دما

بالا و شماری از شیشه ها پلی سیلوکسین ها که به سیلوکسین نیز معروف اند. نمونه ای از پلیمرهای آلی ـ

 فلزی محسوب می شود که به صورت مصنوعی تهیه می گردد.

پلیمرهای مصنوعی که برای در ساختار برخی وسایل استفاده می شود به طور قابل ملاحظه ای از فلزات

سبک ترند.

این مواد به کاهش میزان مصرف سوخت در وسایل نقلیه و سفینه های فضایی کمک می کند.  مواد پلیمری

باپیشرفت های انجام شده توانایی استفاده برای اهداف مهندسی به عنوان مثال: یراق آلات، بلبرینگ ها و

غشاهای ساختاری را پیدا کرده اند. درباره ریشه کلمه پلیمر باید گفت در زبان یونانی پلی (Polys) به معنی

چند تا و مر (Meros) به معنی واحد یا بخش است، Mer کوچکترین جزء زنجیره پلیمر است. تفاوت کلمات

پلاستیک و پلیمر در این است که پلاستیک به قطعات نهایی تکمیل شده و پلیمر به مواد خام اولیه اطلاق می

گردد.

دسته بندی 

پلیمر ها را به شیوه های گوناگون تقسیم بندی می کنند. پلیمرها از لحاظ صنعتی به 4 دسته پلاستیک ها،

 الیاف، لاستیک ها (الاستومرها)، پوشش ها و چسب ها طبقه بندی می شوند. همچنین ملاک ها دیگری 

هم برای تقسیم بندی پلیمر ها وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می کنیم:

1-پلیمرهای طبیعی و پلیمرهای مصنوعی الف) پلیمرهای طبیعی: تهیه این گونه پلیمرها با تغییر دادن و به

 عمل آوردن مواد طبیعی بزرگ مولکول مانند نشاسته، سلولوز، لاستیک طبیعی، کائوچو و. . . امکان پذیر

 است. ب) پلیمرهای مصنوعی (Synthetic Polymers): تهیه این گونه پلیمرها با به هم آمیختن مواد پایه

 کوچک مولکول (مونومر) و تبدیل آنها به مواد بزرگ مولکول امکان پذیر است؛ پایه اصلی این مواد نفت، 

گاز طبیعی، زغال و. . . است و در ساختمان آنها کربن و هیدروژن به وفور یافت می شود.